طرح های تحقیقاتی

حاصل طرح های پژوهشی انجام شده به محوریت این پایگاه گزارش مجدد آلودگی به طاعون در جوندگان و سگ های مناطق غربی کشور، گزارش موارد سرم مثبت تولارمی در گروه های پرخطر انسانی استان های کردستان و سیستان و بلوچستان، گزارش اولین مورد بالینی تب کیو در شهر تهران، گزارش جوندگان آلوده به تولارمی (سرولوژی و ملکولی) در استان های سیستان و بلوچستان، کردستان و گلستان، گزارش موارد سرم مثبت انسانی به تب کیو در سیستان و بلوچستان، کردستان و ایلام و موارد سرم مثبت دامی در استان های اردبیل، مازنداران و لرستان بوده است.

علاوه بر این، این پایگاه تحقیقاتی و بخش اپیدمیولوژی دارای ارتباط علمی نزدیکی با سایر بخش های انستیتو پاستور ایران در زمینه پایش بیماری های نوپدید و بازپدیدی نظیر تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، تب دنگ، تب نیل غربی، تب دره ریفت، کوروناویروس و ... می باشد.

خلاصه ای از مطالعات انجام شده به محوریت این پایگاه در زیر آمده است:

بررسی آلودگی حیوانات شمال غرب ایران به طاعون

این مطالعه با هدف بررسی وضعیت فعلی آلودگی کانون قدیمی طاعون ایران، در مرز استان های کردستان و همدان، به این بیماری صورت گرفت.

این مطالعه در طی دو مرحله و در طی سال های 1390 و 1391 انجام گردید. از تله های زنده گیر برای صید جوندگان استفاده شد. بعد از جمع آوری کک های بر روی بدن جوندگان، نمونه خون از هرکدام از جوندگان اخذ شد. نمونه خون از سگ های گله بعد از اخذ رضایت از صاحبان این دام ها صورت گرفت. برای نمونه گرفتن از حیوانات وحشی به شکار آن ها پرداخته شد.

در 56 منطقه جغرافیایی مورد بررسی، تعداد 98 جونده (63 سر Meriones persicus، 3 سرMeriones vinogradovi و 5 سر Microtus socialis irani،26 سر Meriones libycus و 1 سر Ellobius lutescens) از گونه های مختلف در 2162 تله روز گذاشته شده صید شد.

279 عدد کک Xenopsylla cheopis از روی بدن این تعداد جوندگان بدست آمد. 2 قلاده شغال، 3 قلاده روباه، 8 سر خرگوش و یک جوجه تیغی شکار شد و نمونه خون از 117 سگ های گله گرفته شد. در کل از 98 مورد از جوندگان تست شده 1/02% دارای آنتی بادی ضد یرسینبا پستیس بودند. همچنین 6/84% از 117 سگ آزمایش شده نسبت به وجود آنتی بادی یرسینیا پستیس مثبت و 4/27% مشکوک (Border line) به داشتن آنتی بادی ضد طاعون بودند. هیچ کدام از حیوانات وحشی آزمایش شده به روش الایزا از نظر وجود آنتی بادی علیه یرسینیا پستیس، مثبت نبودند.

این مطالعه اولین گزارش رسمی استمرار حضور طاعون در حیات وحش مناطق غرب کشور بعد از دهه ها عدم گزارش بیماری می باشد.

بررسی آلودگی جوندگان و حیوانات حیات وحش کشور به طاعون و تولارمی

در این مطالعه طی سال های 1393 و 1394 از جوندگان و حیات وحش 18 استان کشور بیش از 1000 جونده، خرگوش و حیات وحش جمع آوری شد و مورد پایش برای طاعون و تولارمی قرار گرفتند. در این مطالعات آلودگی به تولارمی در جوندگان استان های سیستان و بلوچستان، کردستان و گلستان دیده شد.

بررسی فون و آلودگی جوندگان منطقه سیستان

در آبان ماه 1390 به بررسی جوندگان سیستان (شهرستان های زابل، زهک و هیرمند) پرداخته شد. این شهرستان ها در شمال استان سیستان و بلوچستان و در شرقی ترین نقطه کشور واقع شده اند که از جانب شرق با کشور افغانستان هم مرز می باشند و از نظر اقلیمی دارای اقلیم خشک و بیابانی می باشند.

از آنجا که شهرستان زابل دارای چهار بخش (شیب آب، پشت آب، مرکزی و میان کنگی) و چهار شهر (محمد آباد، ادیمی، بنجار و دوست محمد) و شهرستان زهک دارای دو بخش (جزینک و مرکزی) و چهار دهستان (زهک، خمک، خواجه احمد و جزینک) می باشد، با تقسیم بندی جغرافیایی مناسب، با استفاده از تله های زنده گیر به شکار جوندگان در مناطقه مختلف این سه شهرستان پرداخته شد و با استفاده از کلیدهای شناسایی به تشخیص نوع جوندگان پرداخته شد.

در این مطالعه، نمونه گیری از 27 منطقه این سه شهرستان به عمل آمد و از 437 تله/روز گذاشته شده، 11 عدد موش صید شد که 10 عدد از آن ها (91 درصد) از نوع Tatera indica و یک نمونه Gerbillus nanus بود.

علاوه بر تله گذاری جهت صید موش ها، یک اکیپ هر شب با همکاری سازمان حفاظت از محیط زیست جهت شکار گوشتخواران وحشی در اطراف زابل کوه خواجه فعالیت می کرد که موفق به شکار 1 سرخرگوش Lepus cape nsis شدند.

مجموعاً 132 عدد کک (بطور میانگین 12 عدد از هر موش) از سطح بدن موش ها جمع آوری شد. پس از جداسازی کک ها، خونگیری از موشها بعمل آمد و نمونه سرم ها نیز جداسازی شد. کالبد گشایی از این موش ها انجام شده و پس از بازرسی ارگان های مختلف و مشاهدات ضایعات احتمالی، از بافت های مختلف این حیوانات نمونه گیری برای آزمایش های تکمیلی به عمل آمد.

بررسی جوندگان استان کردستان از نظر آلودگی به طاعون و تولارمی

در این مطالعه که در سال 1392 در پنج شهر استان های کردستان و کرمانشاه در محل کانون های قدیمی طاعون صورت پذیرفت، جوندگان به وسیله تله های زنده گیر صید شدند. از جوندگان نمونه های طحال و سرم گرفته شد و اکتوپارزیت های آنها نیز جدا سازی گردید. همچنین از نمونه های طحال گرفته شده از هر جونده علاوه بر کشت،DNA استخراج و با استفاده از Real Time PCR از نظر باسیل طاعون و تولارمی بررسی گردید. برای پایش سرولوژیک طاعون و تولارمی به ترتیب از روش های الیزا و روش استاندارد آگلوتیناسیون لوله ای استفاده شد.

از 246 جونده صید شده، بیشترین جونده به ترتیب مربوط به جنس های Apodemus (39/84 درصد)، Mus (24/39 درصد) و Meriones (12/60 درصد) بودند. تعداد 78 کک، 73 مایت و 14 کنه نیز از جوندگان مورد بررسی جدا گردید. نتایج بررسی های میکروسکوپی، کشت و Real Time PCR تمام نمونه های مورد بررسی برای پایش طاعون و تولارمی و تست سرولوژی برای طاعون منفی بود. نتایج روش آگلوتیناسیون لوله ای جهت تعیین فراوانی سرولوژیکی تولارمی در 4.8 درصد (8 جونده از 164 جونده بررسی شده با روش آگلوتیناسیون) مثبت گردید. همچنین تیتر آنتی بادی در 9 جونده مشکوک در نظر گرفته شدند (1/40).

این مطالعه اولین گزارش آلودگی به تولارمی در جوندگان در ایران می باشد. مطالعه تعداد بیشتری از جوندگان و اکتوپارازیت ها، مطالعه روباه و سگ های گله و سگ های ولگرد منطقه، گربه های محلی و همچنین بررسی نمونه های محیطی مانند آب می تواند در روشن شدن بیشتر سیمای اپیدمیولوژی این دو بیماری در آینده کمک کننده باشد.

بررسی استان های شمالی کشور از نظر آلودگی به طاعون و تولارمی

در این مطالعه که به صورت مقطعی در تابستان 1392 در سه استان شمالی کشور انجام شد، مجموعا 400 جونده صید شد و نمونه خون و بافتی از آن ها گرفته شد که ردی از طاعون و تولارمی در جوندگان صید شده یافت نشد.

بررسی جوندگان منطقه زلزله زده سراوان از نظر آلودگی به طاعون

در سال 1392 تیم تحقیقاتی پایگاه و بخش اپیدمیولوژی جهت بازدید و بررسی بیماری های نوپدید و بازپدید پس از وقوع زلزله به مناطق زلزله زده استان سیستان و بلوچستان اعزام شدند و به سمت مناطق بین شهرستان های خاش و سراوان که محل طغیان تولارمی در سال 1386 و زلزله 1392 بوده است، عزیمت نمودند. در اطراف مناطقی که سابقه طغیان بیماری در سال 1386 را داشتند تله گذاری جهت صید جوندگان انجام شد. شعاع منطقه تله گذاری در هر منطقه در حدود 7 کیلومتر بود. کار تله گذاری برای جوندگان در اطراف و داخل روستای شیر خان در خاش و روستاهای اطراف سراوان، روستای آبکائوکان از توابع شهر گشت و شهرستان سراوان انجام شد. از 13 منطقه مورد مطالعه، 6 منطقه به کانون طغیان سال 1386 اختصاص داده شد بطوری که 2 منطقه داخل روستا و 4 منطقه خارج از روستا قرار داشت، تا با بررسی کامل منطقه، وضعیت آلودگی جوندگان پایش شود. بازدید میدانی و عملیات تله گذاری و نمونه برداری از جوندگان در مناطق اطراف روستای شیرخان (از توابع شهرستان خاش)، شهر گشت، روستاهای آبکائوکان و انارک (از توابع شهرستان سراوان) ادامه یافت.

در 13 منطقه بررسی شده مجموعا 200 تله/ روز کارگذاری شد. در کل 9 سر جونده صید گردید. از همه جوندگان صید شده در مجموع 48 کک و 10 کنه جدا شد. کنه¬ها همگی از خانواده ایکسودیده جنس هیالوما و گونه اجیپتیوم بودند و ککها همگی از یک جنس، گزنوپسیلا کئوپیس بودند. بطور متوسط روی هر موش 5 کک و یک کنه قابل مشاهده بود. تمام جوندگان از یک گونه و جنس، آن هم تاترا ایندیکا بودند.

در منطقه روستای کمال آباد یک جوجه تیغی هم به دام افتاد که پس از خونگیری از این حیوان، 5 کنه از سطح آن جدا سازی شد و حیوان جهت بازرسی از ارگان های داخلی آن کالبد گشایی گردید. در هیچ کدام از حیوانات ضایعه پاتولوژیک مشاهده نشد.

زلزله یکی از عمده¬ترین بلایای طبیعی است که موجب افزایش میزان مرگ و میر و ابتلا در بیماریهای قابل انتقال می-گردد. جابجایی جوندگان متعاقب زلزله احتمال انتقال بیماری های منتقله از آن ها را افزایش می دهد. هدف این مطالعه پایش جوندگان مناطق زلزله زده استان سیستان و بلوچستان به آلودگی طاعون و تولارمی بود.

تمام جوندگان نیز از گونه تاترا ایندیکا بودند. نتایج سرولوژی جهت طاعون بر روی سرم جوندگان منفی بود اما تست سرولوژی آگلوتیناسیون برای سرم یک جونده برای تولارمی مثبت گردید.

بررسی فون جوندگان و آلودگی به طاعون در شهرستان بندر عباس

اولین گزارش های ورود طاعون به ایران در بیش از 100 سال پیش از بندرگاه های جنوب کشور بوده است. هدف از این بررسی تعیین فون جوندگان و میزان آلودگی به طاعون در جوندگان شهرستان بندر عباس در سال 1390 بوده است.

طی این بررسی، 20 نقطه در مناطق مختلف شهر (شرق، غرب، مرکز، نواحی ساحلی و شمال) بصورت تصادفی انتخاب گردیده و در مکانهای انتخابی، تعداد 100 عدد تله به فاصله 30 متر از یکدیگر در محدوده ای به طول 200 متر تله گذاری شد. تله ها از نوع زنده گیر سنتی بودند. همه جوندگان از نظر سابقه آلودگی به طاعون به روش الیزا برای IgG ضد طاعون بررسی شدند.

در طی این بررسی در 297 نوبت تله گذاری، مجموعاً 27 جونده (9% موفقیت در صید) صید گردید: 21 عدد (77/7 درصد) Rattus norvegicus و 6 عدد (22/2 درصد) Rattus rattus بودند. همه جوندگان عاری از آلودگی به طاعون بودند.

بررسی بیماری های زئونوز نوپدید در استان ایلام

به دنبال درخواست مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت مبنی بر اعزام تیم پایش بیماری های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران جهت بررسی بیماری های زئونوز نوپدید استان ایلام، یک تیم تحقیقاتی در دیماه 1393 به این استان اعزام گردیدند. در طی این ماموریت، نمونه گیری از جمیعت های انسانی در معرض خطر و همچنین جوندگان و گوشتخواران منطقه بعمل آمد و نمونه ها پس از جمع آوری جهت بررسی های تکمیلی به بخش اپیدمیولوژی و پایگاه تحقیقاتی بیماری های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران ارسال گردید. نتایج این مطالعه به اطلاع مقامات ذی ربط رسید.

بررسی آلودگی جوندگان در روستای نجف آباد شهرستان نیشابور و برنامه های کنترلی صورت گرفته

باتوجه به وفور جوندگان در روستای نجف آباد شهرستان نیشابور در بهمن ماه 1392، نگرانی¬هایی در زمینه احتمال وقوع بیماری هایی نظیر طاعون و تولارمی از این جوندگان مطرح گردید. در این مطالعه، مناطق مختلف روستای نجف آباد انتخاب و مورد تله گذاری قرار گرفت. سرم همه جوندگان صید شده از نظر سابقه آلودگی به طاعون به روش الایزا و آلودگی به تولارمی با تست اگلوتیناسیون بررسی شدند.

تعداد 306 عدد تله در 35 نقطه کار گذاشته شد و مجموعا 6 سر جونده (4 سر Mus musculus و 2 سر Meriones libycus) صید گردید. نتیجه بررسی سرم تمام جونده ها از نظر طاعون و تولارمی منفی بودند.

شواهد ملکولی حضور Francisella tularensis در جوندگان ایران

در این مطالعه از 17 استان کشور 207 نمونه های جونده و خرگوش جمع آوری شد.

51 نمونه خرگوش از استان های آذربایجان شرقی (2 نمونه)، آذربایجان غربی (1 نمونه)، خوزستان (8 نمونه)، اردبیل(5 نمونه)، سیستان و بلوچستان(9 نمونه)، خراسان جنوبی (4 نمونه)، گلستان (7 نمونه)، هرمزگان (2 نمونه)، کرمان (4 نمونه) ، قم(1 نمونه) و زنجان(8 نمونه) و 156 جونده کنار آبزی از استان های فارس (17 نمونه)، خوزستان (7 نمونه)، گلستان(30 نمونه)، خراسان شمالی(32 نمونه)، چهارمحال بختیاری (15 نمونه)، زنجان (16 نمونه)، کرمانشاه (1 نمونه)، خراسان رضوی (21 نمونه)، سمنان (7 نمونه)، کرمان (6 نمونه) و سیستان و بلوچستان (4 نمونه) صید و بعد از نمونه برداری، نمونه طحال خرگوشها و جوندگان برای مطالعه به آزمایشگاه مرجع کشوری طاعون، تولارمی، تب کیو واقع در پایگاه تحقیقاتی بیماری های نوپدید و بازپدید منتقل گردید.

از 156 نمونه موش مورد بررسی 1 نمونه (0/64 %) متعلق به استان گلستان در واکنش Real time PCR برای تولارمی مثبت بود. این در حالی بود که از 51 نمونه خرگوش همه منفی بودند. نمونه طحال تمام نمونه ها برای طاعون نیز بررسی شد و آلودگی ای در آن ها دیده نشد.

جداسازی و تعیین هویت مولکولی فرانسیسلا های نمونه های آب غرب کشور

در این مطالعه به جداسازی و تعیین هویت ایزوله های محیطی مشکوک به فرانسیسلا در منطقه غرب کشور پرداخته شد. از مناطق غرب کشور شامل استان های کردستان و آذربایجان غربی، از آب هایی مانند برکه ها، رودخانه ها، چشمه ها و سایر آب های سطحی نمونه آب جمع آوری و به آزمایشگاه طاعون، تولارمی، تب کیو در پایگاه اکنلو منتقل گردید.

بعد از دریافت نمونه های آب، هر نمونه با استفاده از سیستم تغلیظ پمپ خلا و فیلترهای مخصوص تغلیظ شد. از هر نمونه آب که تغلیظ شد، بر روی محیط های مخصوص کشت داده شد. در مورد نمونه های آب های آذربایجان غربی، 2 میلی لیتر از هر نمونه آب به موش سوری تلقیح شد و یک هفته موش ها تحت نظر قرار گرفتند. پیش بینی این بود که موش هایی که بعد از تلقیح از بین بروند احتمالا دچار عفونت فرانسیسلایی باشند. برای اینکه شانس ردیابی باکتری فرانسیسلا تولارنسی بالاتر رود، از نمونه های آب DNA استخراج شد و با تکنیک Real Time PCR نمونه ها مورد بررسی قرار گرفتند. از رسوب های تهیه شده از نمونه های آب، حدود 1 میلی لیتر نیز وارد فرآیند استخراج DNA شد. با استفاده از پرایمر های اختصاصی فرانسیسلا تولارنسیس برای ژن fopA و پروب اختصاصی و روش Tag man تست Real Time PCR برای تمامی نمونه ها انجام شد. از تعیین توالی ژن 16S rRNA و secA برای شناسایی ایزوله های مشکوک استفاده شد.

از 131 نمونه استان کردستان 9 نمونه (6/8 %) در واکنش Real time PCR مثبت بودند. این در حالی بود که از 92 نمونه آذربایجان غربی 5 نمونه (5/4%) مثبت مثبت بودند. کشت نمونه های آنها و همچنین تلقیح به موش در مورد نمونه های آب آذربایجان منفی بود.

نتایج حاصل از این مطالعه می تواند به عنوان مطالعه اولیه در این حوزه باشد و در تعیین الگوی انتشار فرانسیسلا تولارنسیس و سایر فرانسیسلا ها که به صورت بالقوه می توانند به عنوان بیماری های نوپدید مطرح باشند کمک نماید.

بررسی سرواپیدمیولوژی گروه های پرخطر انسانی استان کردستان

با توجه به اینکه اطلاعات زیادی در مورد وضعیت بیماری های طاعون، تولارمی، تب کیو و بروسلوز در اکثر مناطق ایران وجود ندارد، هدف از این مطالعه در سال 1390 بررسی سرولوژی وضعیت این بیماری ها در جمعیت های در معرض خطر استان کردستان بود.

تعداد 250 نمونه سرم به همراه پرسشنامه حاوی اطلاعات فردی و رفتاری از شکارچیان و خانواده های آنها، قصاب ها و پرسنل بهداشتی، بعنوان گروه های در معرض خطر و از مراجعین به آزمایشگاه های تشخیص طبی، بعنوان گروه نماینده جمیعت عمومی جمع آوری شد. با استفاده از روش الایزا آنتی بادی اختصاصی (IgG) علیه طاعون، تولارمی، بروسلوز، لپتوسپیروز و کوکسیلا بورنتی (فازI و II) در سرم های جمع آوری شده ردیابی شدند. نمونه های مشکوک و مثبت الایزا بروسلوز توسط آزمایش آگلوتیناسیون لوله ای استاندارد مورد تایید نهایی قرار گرفتند.

میزان شیوع سرمی IgG طاعون، تولارمی، بروسلوز، لپتوسپیروز و تب کیو به ترتیب 0/08 %، 4/14%، 6/40 %، 27/83% و 20/80% (شیوع IgG کوکسیلابورنتی فاز I، 20% و فاز II، 14/52%) بود.

بررسی آلودگی قصابان و کارگران کشتارگاه های جنوب شرقی ایران به تولارمی، تب کیو، بروسلوز، لپتوسپیروز و تب خونریزی دهنده کریمه کنگو

هدف از این مطالعه، بررسی شیوع سرمی سابقه آلودگی به بیماری های تولارمی، تب کیو، بروسلوز، لپتوسپیروز و تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در بین قصابان و کارگران کشتارگاه های جنوب شرقی ایران و همچنین ارزیابی فاکتور های خطر مربوط به این بیماری ها در سال 1390 بود.

در این مطالعه مقطعی تعداد 190 نمونه سرم به همراه پرسشنامه حاوی اطلاعات فردی و رفتاری قصابان و کارگران کشتارگاه مناطق مختلف استان سیستان و بلوچستان جمع آوری شد. با استفاده از روش الایزا آنتی بادی اختصاصی (IgG) علیه تولارمی، بروسلوز، لپتوسپیروز، تب خونریزی دهنده کریمه کنگو و کوکسیلا بورنتی (فاز I و II) در سرم های جمع آوری شده ردیابی شدند. نمونه های مشکوک و مثبت الایزای بروسلوز توسط آزمایش آگلوتیناسیون لوله ای استاندارد مورد تایید نهایی قرار گرفتند.

میزان شیوع سرمی تولارمی، بروسلوز، لپتوسپیروز، تب خونریزی دهنده کریمه کنگو و تب کیو فاز I و II به ترتیب6/52%، 7/9%، 4/2%، 16%، 18/1% و 14/4% بود.

بررسی سرواپیدمیولوژی تب کیو درگوسفندان شمال غرب ایران

کوکسیلا برونتی عامل ایجاد کننده بیماری تب کیو در طیف وسیعی از گونه های حیوانی و انسان می باشد. با توجه به اینکه این بیماری از نظر بهداشت عمومی دارای اهمیت است و از طرف دیگر اطلاعات اپیدمیولوژیکی زیادی از وضعیت این بیماری در اکثر نقاط ایران از جمله شمالغرب ایران، که از مناطق دام خیز کشور می باشد، وجود ندارد، این مطالعه به منظور بررسی سرواپیدمیولوژی تب کیو در گوسفندان مناطق شمالغرب ایران انجام شد.

در این مطالعه تعداد 256 نمونه سرمی از گوسفندان مناطق مختلف جغرافیایی (شمال، مرکز و جنوب) استان اردبیل جمع آوری شد. سرم های جمع آوری شده با روش الایزا جهت شناسایی آنتی بادی ضد کوکسیلا بورنتی (IgG) آزمایش شدند. 33/6% از گوسفندان مورد مطالعه دارای آنتی بادی ضد کوکسیلا برونتی بودند. بین مناطق مختلف از نظر آلودگی به تب کیو اختلاف معنی دار وجود داشت (P<0.001) و بیشترین آلودگی در مناطق جنوبی (58/6%) و کمترین آلودگی در مناطق مرکزی (23/3%) مشاهده شد. بین گروه های سنی و آلودگی به تب کیو ارتباط معنی داری یافت شد (P=0.03) و بالاترین آلودگی در گروه سنی 3 تا 5 سال دیده شد. بین جنس و آلودگی به تب کیو ارتباط معنا داری دیده نشد.

بررسی سرواپیدمیولوژی تب کیو در گوسفندان استان مازندران

هدف از این بررسی، مشخص کردن وضیعت سرواپیدمیولوژیکی بیماری تب کیو در گوسفندان استان مازندران در شمال ایران بوده است.

در این مطالعه، 253 نمونه سرم از گوسفندان مناطق مختلف جغرافیایی استان مازندران جمع آوری شد. نمونه سرم ها با استفاده از کیت الایزا (CHEKIT Q fever) جهت بررسی آنتی بادی IgG ضد کوکسیلا برونتی آزمایش شدند.

میزان آلودگی به تب کیو در این مطالعه 23/7% بود. آنالیز داده ها، ارتباط آماری معنی داری را بین مناطق مورد مطالعه نشان داد(P<0.001) بطوریکه مناطق مرکزی (33/8%) و شرقی(27/2%) آلودگی بیشتری را نسبت به مناطق غربی (8/5%) از خود نشان دادند. بیش ترین آلودگی مربوط به شهرستان های بابل با 40/5% و سواد کوه با 35% بود و کمترین آلودگی در شهرستان رامسر با 2/6% مشاهده شد.

گزارش موردی اندوکاردیت مزمن تب کیو در ایران

آندوکاردیت تب کیو اصلی ترین تظاهر بالینی تب کیو مزمن است. آخرین گزارش بالینی تب کیو در کشور مربوط به سال 1353 بوده است. در سال 1391، نمونه خون بیمار خانم 72 ساله ای با سابقه Aortic/Mitral valve replacement (AVR/MVR) و (CABG)Coronary Artery Bypass Grafting که اخیرا با علائم نارسایی تشدید یافته قلبی به پزشک مراجعه کرده بود به انستیتو پاستور ایران ارجاع شد. وجود تب، سرفه و نمای رادیوگرافیک ریه بخصوص درRight lower lobe، شک بالینی را به پنومونی آتیپیک، عوارض رادیوتراپی قبلی، و یا انفارکتوس ریوی معطوف کرد. احتمال reactivation سل نیز مورد توجه قرار گرفت. با توجه به اینکه بیمار عمل دریچه انجام داده بود شک به اندوکاردیت هم وجود داشت. در اکوکاردیوگرافی نکته ای به نفع vegetation دیده نشد و نتیجه کشت میکروبی هم منفی شد اما با توجه به تیتر سرمی انجام شده برای تب کیو (IgG فاز I 1:32768)، بیماری این خانم آندوکاردیت تب کیو تشخیص داده شد. این مورد آندوکاردیت تب کیو، اولین گزارش این تظاهرات تب کیو در ایران بوده است.

بررسی سرولوژی کوکسیلا بورنتی در بیماران تب دار دارای عفونت حاد دستگاه تنفسی تحتانی در شهر تبریز

با توجه به تشابهات بالینی بیماران آلوده به کوکسیلا بورنتی و سایر بیماریهای مشابه مثل آنفولانزا که با علائم تب حاد به مراکز درمانی مراجعه می کنند تشخیص تفریقی آنها مشکل است. در این مطالعه فراوانی نسبی تب کیو حاد در مناطق مختلف آذربایجان شرقی بر پایه آزمایشات سرولوژی در 2 مرحله مطالعه شد.

در این بررسی، افراد مورد مطالعه که بیماران تب دار دارای عفونت حاد دستگاه تنفسی تحتانی بودند و شغل پر خطر و نزدیک در این رابطه داشتند و دارای برخی علائم بالینی نظیر درد قفسه سینه، لرز، سر درد، سرفه یا تنفس مشکل دار بودند برای نمونه گیری انتخاب و آزمایشات سرولوژی بر روی آنها انجام گرفت.

شیوع تب کیو حاد با (فاصله اطمینان 95 درصد) در مطالعه برابر با (0/17-0/06) 0/11 بود. در میان زنان (14/8درصد)، افراد بالای 60 سال(28/5 درصد)، ساکنین شهری (15/3 درصد) و افراد متاهل (12/3 درصد) بیشترین موارد عفونت حاد ناشی از تب کیو ایجاد شده بود.

28 درصد افراد (فاصله اطمینان 95 درصد: 36-21 درصد) نیز دارای سابقه آلودگی به تب کیو بودند.

بررسی طغیان یک بیماری در شترهای جنوب کشور

در پی درخواست مرکز مدیریت بیماری های واگیر مبنی بر حضور نمایندگانی از بخش اپیدمیولوژی و پایگاه برای بررسی تلفات مشکوک در شتر های جنوب کشور، کارشناسان مربوطه در اردیبهشت 1393 جهت بازدید و بررسی بیماری های نوپدید و بازپدید عازم استان هرمزگان و شهر بندرعباس شدند.

در این برنامه، بازدید از جنوب استان کرمان و شهرستان های منوجان، رودبار، سیریک و قلعه گنج به عمل آمد و نمونه های لازم برای انجام آزمایشات لازم گرفته شد و نتایج به اطلاع مراجع ذی ربط رسید.

پایش شترهای منطقه کرمان از نظر آلودگی به کوروناویروس

نمایندگان مرکز مدیریت بیماریها و بخش اپیدمیولوژی انستیتو پاستور ایران در تیرماه 1393 عازم استان کرمان به منظور انجام یک ماموریت جهت پایش شترهای منطقه از نظر آلودگی به ویروس MERS شدند و ضمن بررسی گله های شترهای هدف پایش در منطقه بردسیر، منطقه بن کوه، شهرستان جیرفت، شهر رودبار، منطقه تک الحسن و منطقه کریگ متین، 43 نمونه از 8 گله شتر گرفته شد. نمونه ها به آزمایشگاه رفرانس بیماری های تنفسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران جهت بررسی انتقال یافت و نتایج آن به اطلاع مقامات ذی ربط رسید.

بررسی فون و آلودگی جوندگان غرب ایران به لیشمانیوز جلدی

لیشمانیوز جلدی عفونت ناشی از انگل تک یاخته از جنس لیشمانیا می باشد که مخزن آن معمولاً جوندگان تحت خانواده ژربیلینه هستند. این بیماری در بیش از نیمی از استان های ایران به عنوان مشکل بهداشتی مطرح می باشد. با توجه به اینکه اطلاعات کاملی از وضیعت آلودگی به لیشمانیوز جلدی در بین جوندگان غرب کشور وجود ندارد، هدف از این مطالعه بررسی فون جوندگان و وضعیت آلودگی مناطق غرب کشور (مرز بین استان همدان و کردستان) به لیشمانیوز جلدی بود.

در این مطالعه، در 22 منطقه ای جغرافیایی به شعاع تقریبی 20 کیلومتر مربع در شهرستان کبودرآهنگ استان همدان در تابستان 1390، در طی 952 تله روز جوندگان به دام افتادند و با تکیه بر کلید های شناسایی مورد مطالعه تشخیصی قرار گرفتند. از گوش جوندگان نمونه برداری انجام شد و نمونه ها توسط آزمایش زنجیره ای پلیمراز لانه گزیده (Nested-PCR) برای جستجوی عامل لیشمانیوز جلدی مورد بررسی قرار گرفتند.

از 40 جونده صید شده، 32 نمونه Meriones persicus،و 4 نمونه Meriones vinogradovi و 4 نمونه Microtus socialis irani بودند. نتایج آزمایش بر روی تمام نمونه های گوش جوندگان صید شده برای جستجوی عامل لیشمانیوز جلدی منفی بود.