مقاومت ضد میکروبی در میان پناهجویان

 پناهجویان ممکن است در معرض افزایش خطر ابتلا به عفونت همقاومت ضد میکروبی (AMR) یا عفونت باشند، زیرا درگیری و جنگ باعث تسریع گسترش مقاومت ضد میکروبی میشود. با این حال، داده ها در مورد شیوع و عوامل خطر مقاومت ضد میکروبی در میان پناهجویان و چگونگی تاثیر آنها در سطح جهانی کم است.مطالعه ی مروری ساختاریافته با استفاده از مطالعات منتشر شده بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ و در صورت گزارش عفونت با هدف بررسی داده های جهانی در مورد مقاومت ضد میکروبی در میان پناهجویان انجام شد.
از بین ۸۸۴ مقاله شناسایی شده، ۴۱ مورد شیوع مقاومت ضد میکروبی را در بین پناهجویان گزارش کرده بودند. شایع ‌ترین ارگانیسم های گزارش ‌شده عبارت بودند از:● باکتری ‌های گرم منفی مقاوم به چند دارو (n=۲۶؛ شیوع بین ۴.۲٪ تا ۶۰.۸٪)،● استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (n=۲۴؛ شیوع بین ۰.۹۲٪ تا ۷۳٪) و● باکتری های گرم منفی مولد بتالاکتاماز با طیف گسترده (n=۲۰؛ شیوع بین ۱.۶٪ تا ۶۱.۱٪).همچنین پناهجویان نسبت به جمعیت کشور میزبان احتمال بیشتری برای ابتلا به مقاومت ضد میکروبی داشتند (نسبت شانس ۲.۸۸).
نتایج این مطالعه نشان داد پناهجویان در معرض افزایش خطر ابتلا به مقاومت ضد میکروبی هستند. شرایطی از جمله زندگی در کمپ های پر ازدحام و وجود موانع در دسترسی به سیستم های بهداشتی و دریافت واکسن، پناهجویان را در معرض افزایش شانس ظهور مقاومت های ضد میکروبی قرار می‌دهد.
از این رو، داده های جهانی و منطقه ای بیشتری در مورد مقاومت ضد میکروبی از طریق تقویت برنامه های نظارتی و امکانات بهداشتی و درمانی به ویژه در کشور های کم درآمد و با درآمد متوسط مورد نیاز است. همچنین تلاش‌ های بیشتری برای ایجاد بهبود در پیشگیری و کنترل عفونت (از جمله واکسیناسیون)، نظارت ضد میکروبی، استراتژی‌ های درمانی متناسب با گروه ‌های در معرض خطر، دسترسی به مراقبت ‌های بهداشتی با کیفیت در این جمعیت ‌های در معرض خطر در سطح جهانی و نیز رسیدگی به عوامل خطر مانند شرایط بد زندگی و حمل و نقل مورد نیاز است.

لینک مطالعه:

https://www.thelancet.com/journals/laninf/article/PIIS1473-3099(24)00578-4/abstract