مرور سیستماتیک شیوع بیماری بارتونلوز در منطقه مدیترانه شرقی سازمان بهداشت جهانی
یک مطالعه جدید که توسط محققان پایگاه و مرکز تحقیقات بیماریهای نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران انجام شده است، به بررسی میزان شیوع باکتری بارتونلا، یکی از پاتوژنهای زئونوز شناختهشده، در کشورهای منطقه مدیترانه شرقی سازمان بهداشت جهانی پرداخته است. این پژوهش بهصورت یک مرور سیستماتیک و تحلیل فراگیر انجام شده و اطلاعات ۴۵ تحقیق منتشرشده بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۲ را برای ارزیابی بار بیماری بارتونلا در این منطقه مورد بررسی قرار داده است.
بارتونلا: یک تهدید مشترک بین انسان و حیوان بارتونلا یک باکتری زئونوز است که عمدتاً از طریق ناقلان بندپا مانند ککها، شپشها و کنهها منتقل میشود. با این حال، انتقال مستقیم این باکتری از حیوان به انسان نیز امکانپذیر است و میتواند باعث بروز بیماریهای مختلف بالینی شود. این بیماری بهویژه برای کسانی که در تماس مستقیم با حیوانات هستند یا در مناطقی با شرایط بهداشتی پایین زندگی میکنند، خطرناک است.
یافتههای مطالعه این مطالعه، دادههای مربوط به شیوع بارتونلا را در سه سطح انسانی، حیوانی و ناقلان بندپا بررسی کرده است. نتایج بهدستآمده نشاندهنده شیوع بالای این بیماری در جمعیتهای مختلف این منطقه است: شیوع بارتونلا در جمعیت انسانی شیوع عفونت بارتونلا در بیماران مبتلا به اندوکاردیت برابر با ۳.۸٪ بوده است. در بررسی سرولوژیک، میزان شیوع عفونت بارتونلا در جمعیت عمومی بهطور قابلتوجهی بالاتر بوده و برابر با ۲۷.۵٪ گزارش شده است. شیوع بارتونلا در جمعیت حیوانیبررسی شیوع بارتونلا در میان حیوانات به روشهای مختلف انجام شد: با روشهای مولکولی: ۱۱.۹٪با روشهای سرولوژیک: ۳۸.۸٪ با روشهای کشت: ۱.۷٪
شیوع بارتونلا در ناقلان بندپا نقش انگلهای خارجی در انتقال بارتونلا بسیار برجسته بوده است. بر اساس این تحقیق:ککها بالاترین میزان شیوع را داشته و شیوع بارتونلا در آنها برابر با ۶.۲٪ بوده است. شپشها با شیوع ۴.۹٪ و کنهها با شیوع ۱.۰٪ در ردههای بعدی قرار داشتند.شیوع کلی بارتونلا در جمعیت انگلهای خارجی معادل ۳.۹٪ گزارش شده است.
نتیجهگیری شیوع بالای بارتونلا در کشورهای منطقه مدیترانه شرقی، همراه با نقش ناقلان بندپا در انتقال این بیماری، ضرورت اقدامهای پیشگیرانه و تحقیقات جامع را برای کاهش بار بیماری آشکار میکند. این مطالعه بر لزوم برنامهریزی برای نظارت سیستماتیک، کنترل ناقلان و بررسیهای جامعتر برای بهبود وضعیت سلامت انسان و حیوان در این منطقه تأکید دارد.
لینک مطالعه:
https://academic.oup.com/eurpub/article/35/Supplement_1/i48/7951906
نظر دهید