english فارسی       صفحه اصلی     اخبار پایگاه    ارتباط با ما

تاریخچه
اخبار بیماری های جهان
دور جدید فعالیت های پایگاه
Skip Navigation Links Skip Navigation Links کارکنان
Skip Navigation Links Skip Navigation Links Skip Navigation Links Skip Navigation Links اکنلو و جاذبه های اطراف آن
برنامه استراتژیک
گزارش عملکرد سالیانه
Skip Navigation Links


گزاویه میزون

دکتر گزاویه میزون (Xavier Misonne) یک جانورشناس بلژیکی بود که تحقیقات وسیعی را به محوریت پایگاه در سال های 1335 تا 1339 انجام داد و حاصل آن کتابی است که در فصلی از آن به توصیف اکولوژی و جوندگان منطقه کردستان پرداخته است. در کتاب دکتر میزون، به تجزیه و تحیل فون منطقه آق بولاغ مرشد بیجار پرداخته شده است . میزون پایه گذار، علم جونده شناسی در ایران بود و به شناسایی علمی جوندگان مخزن طاعون در ایران کمک بسیار زیادی نمود. دکتر میزون کتاب "جغرافياي جانوري پستانداران ايران" را در سال 1338 نگارش نمود. فصلي از این کتاب به تجزيه و تحليل فون منطقه آق بولاغ مرشد بيجار (در 30 کیلومتری اکنلو) اختصاص يافته است. برگردان و بازنگري اين كتاب توسط دكتر جمشيد درويش، استاد جانورشناسي دانشگاه فردوسي مشهد صورت گرفته است. میزون پس از ایران به عنوان کارشناس خبره سازمان بهداشت جهانی تحقیقات خود را در کشورهای سوریه، هند، ترکیه، لیبی، بولیوی، پرو شیلی و اندونزی ادامه داد.

گزاویه میزون در کتاب خود کارهایی را که بر روی جوندگان وحشی کرده است اینطور شرح می دهد: «اولین جونده ای که صید کردم این مریون های فوق العاده بودند، مریون پرسیکوس، بزرگ، با شکمی سفید، دم بلند که در انتهای آن یک منگوله سیاه است، حیوانات مهربان که من میتونم با دست آنها را از لانه بیرون بکشم بدون اینکه گاز بگیرند. سبیل بلند و خاکستری فر خورده و دور چشم سیاه و براق که مثل دو مروارید برق می زنند. بعد از دو هفته متوجه شدم که فقط یک نوع مریون را در این منطقه پیدا کرده ام؛ با جست و جوی بیشتر در مناطق دورتر، مریون دیگری پیدا کردم کمی متفاوت انتهای دم آن مثل قلم نقاشی است که مریون گرادووی بود که قبلاً در آذربایجان روسیه دیده بودم و تا بحال در کلکسیون موزه های غربی ندیده ام. کمی پایین تر در دره یک نوع دیگر مریون وجود داشت، مریون لیبیکوس تشخیص آن که داشتن دم حنایی رنگ بود خیلی سخت نبود. با احتیاط آنها را از داخل لانه می گرفتم که ککی به من منتقل نشود و با رنگ کردن و نشانه گذاشتن روی سرشان ردشان را می گرفتم و زود متوجه شدم که این جوندگان کوچک، زندگی اجتماعی فعالی دارند و با این مدل زندگی انتقال طاعون از یکی به یکی دیگر انجام می شود».

میزون در سال 2002 کتابی تحت عنوان "از کردستان تا صحرای آتاکاما" در مورد فعالیت های علمی دوره زندگیش نوشته است.

شکل زیر- عکس راست: (از راست به چپ) دکتر بالتازار، دکتر میزون و دکتر سیدیان در حال صرف صبحانه در سال 1336. عکس چپ: دکتر گزاویه میزون؛ سال 1337، پایگاه تحقیقاتی اکنلو

ژان ماری کلن

دکتر ژان ماری کلن (J.M. Klein) یک حشره شناس بود که مطالعات کک شناسی وسیعی را در کنار مطالعات طاعون ایران و به محوریت پایگاه اکنلو انجام داد. دکتر کلن پس از بازگشت از ایران این دسته از مطالعات را در ویتنام و کامبوج ادامه داد

شکل زیر- از راست: دکتر ژان ماری کلن، محمود دماوندی (راننده) و دکتر یونس کریمی، 1333، پایگاه اکنلو

هنری مولارت

دکتر هنری مولارت (Henri Mollaret) پزشک و بیولوژیست فرانسوی بود که در سال 1923 در پاریس به دنیا آمد. دکتر مولارت پس از سال ها مطالعات طاعون در آفریقا در سال 1963 به انستیتو پاستور ایران آمد و در پایگاه مطالعاتی طاعون (اکنلو)، به بررسی بقای طاعون در خاک پرداخت. مطالعات او نشان داد که در آزمایشگاه، باسیل طاعون می تواند در خاک برای چند ماه بدون از دست دادن بیماری زایی آن زنده بمانند.مولارت سال ها به عنوان کارشناس سازمان بهداشت جهانی در زمینه طاعون بود و در سال 1978 مرکز همکار سازمان بهداشت جهانی در زمینه های یرسینیا (طاعون)، پاستورلا و تولارمی را در انستیتو پاستور پاریس راه اندازی نمود.

شکل زیر- از راست به چپ: دکتر محمود بهمنیار، دکتر مارسل بالتازار، دکتر هنری مولارت؛ نشست سازمان بهداشت جهانی در مورد طاعون، 1349، ژنو

دوگلاس لي

دکتر دوگلاس لي (Douglas M. Lay) یک جونده شناس آمریکایی از دانشگاه شیکاگو بود که چندین سال در اقصی نقاط ایران به مطالعه پستانداران ایران پرداخت و کتاب "مطالعه پستانداران ایران"، حاصل نتایج مطالعات او طی سال های 1341 و 1342 در ایران است.دکتر لی در سال های حضور در ایران همکاری نزدیکی با انستیتو پاستور ایران و تیم های تحقیقاتی آن داشت و در سال 1344 یک نوع خاص از موش کور از جنس تالپا را از منطقه کردستان ایران گزارش کرد.

ایو جین گولون

دکتر ایو جین گولون (Yves Jean Golvan)، متولد 1927 یک جانورشناس بود که سه سال تحقیقات خود را به محوریت پایگاه اکنلو انجام داد. گولون کتاب اکولوژی مریون های کردستان و ارتباط آن با اپیدمیولوژی طاعون روستایی را در سال 1961 و یک مقاله را در سال 1963 با همکاری جین آنتونی ریو به نگارش درآورد.

جین آنتونی ریو

دکتر جین آنتونی ریو (Jean-Antoine Rioux)، متولد سال 1925، یک پزشک و فارغ التحصیل دانشگاه مونت پلیه فرانسه بود که دو سال در ایران بود و تحقیقاتی را در پایگاه تحقیقاتی اکنلو انجام داد. یک کتاب و یک مقاله حاصل مطالعات او در ایران است.

آلین چابو

دکتر آلین چابو (Alain Chabaud) (2013-1923)، یک انگل شناس فرانسوی بود. وی رییس آزمایشگاه بیماری های مشترک انسان و دام در موزه تاریخ پزشکی پاریس طی سال های 1960 تا 1990 بود. دکتر چابو در سال 1951 تحقیقاتی را در پایگاه اکنلو انجام داده است. تحقیقات ایشان بر روی فیلاریاهای ایران در مقالات متعددی چاپ شده است .

دانیل کارلتون گایداشک

دکتر دانیل کارلتون گایداشک (Daniel Carleton Gajdusek) (2008-1923) یک پزشک آمریکایی بود که در سال 1976 جایزه نوبل پزشکی را برای کار بر روی بیماری کورو (kuru)، اولین بیماری پریونی انسان که نشان داده شد برای انسان می تواند واگیردار باشد، بدست آورد. دکتر کارلتون در سال 1954 مدتی را در انستیتو پاستور ایران و پایگاه اکنلو به کارآموزی طاعون زیر نظر دکتر بالتازار پرداخت.

فرانسیس پیتر

دکتر فرانسیس پیتر (Francis Petter) (2012-1923)، یک جانورشناس و پرنده شناس به نام از موزه ملی تاریخ طبیعی فرانسه بود. او کلکسیونی از 30 هزار پستاندار را در مدت 40 سال جمع آوری نمود. فرانسیس مدتی را در اکنلو و مدتی را نیز با تیم مطالعاتی انستیتو پاستور ایران در سوریه، عراق و برزیل همراه بود. او متخصص در بوم شناسی پستانداران کوچک و بالاخص خانواده Muridae بود.

شکل زیر- فرانسیس پیتر و مارسل بالتازار سوریه؛ 1334

سایر همکاران

آقایان دکتر احمد فیاض، دکتر سید مصطفی پورتقوا، دکتر پرویز پرویزی، صادق حکیمی، محمدخیرالله زاده، مصطفی امیری، فیض الله سالارکیا، حامد سالارکیا، سلمان مصباح، موسی حکیمی، حسین نوروزی، معرفت الله تیزفهم، وهاب حضرتی، ابوالحسن حسین نیا، سرابی، اسدالله برندک، میرعظیم قاسمی، عباس ببرزاده، محمود دماوندی، حبیب جعفری، عباس جعفری، محمدرضا آقاعباسی، مرتضی متولیان، کاظم ارغنده، رشید معمر، اسماعیل اکبرشاهی، محمد حسین زرآبادی، بهرام دانشیان، ایرج دهقان، یعقوب خسروانی، حسین نوروزی، رشید معمر، مرتضی متولیان و محسن حسن زاده در سالیان گذشته با پایگاه اکنلو همکاری نموده اند که نقش مهم و موثری را در توفیقات آن به عهده داشته اند.

شکل زیر- ردیف بالا از راست: دکتر مارسل بالتازار، عباس ببرزاده، محمود دماوندی (راننده)، حبیب جعفری(راننده)، سلمان مصباح، وهاب حضرتی

ردیف پایین از راست: محمد حنیفی، موسی حکیمی، دکتر یونس کریمی، محمد خیرالله زاده، وهاب حضرتی، سرابی؛ ضلع جنوبی پایگاه اکنلو، 1340


 

بازگشت به صفحه قبل

برگشت به بالای صفحه

 

من طاعون را انتخاب نکردم بلکه آن مرا انتخاب کرد!

مارسل بالتازار (1350-1286 شمسی)، موسس پایگاه