چاپ درس آموخته های وفور جوندگان در روستای نجف آباد شهرستان نیشابور
جوندگان می توانند مخزن یکسری بیماری¬های عفونی باشند و در طغیان بعضی از بیماری های واگیر نقش ایفا نمایند. باتوجه به وفور جوندگان در روستای نجفآباد شهرستان نیشابور در بهمن ماه 1392، نگرانی¬هایی در زمینه احتمال وقوع بیماری هایی نظیر طاعون و تولارمی از این جوندگان مطرح گردید. این مقاله به بیان درس آموخته های متعاقب این وفور و نتیجه بررسی های انجام شده توسط تیم اعزامی انستیتو پاستور ایران می پردازد.
دراین مطالعه،مناطق مختلف روستای نجف آباد انتخاب و مورد تله گذاری قرار گرفت. سرم همه جوندگان صید شده ازنظرسابقه آلودگی به طاعون به روش الایزا و آلودگی به تولارمی با تست اگلوتیناسیون بررسی شدند.
تعداد 306 عددتله در 35 نقطه کارگذاشته شد و مجموعا 6 سرجونده (4 سرMus musculusو 2 سرMeriones libycus) صیدگردید. نتیجه بررسی سرم تمام جونده ها از نظر طاعون و تولارمی منفی بودند.
باتوجه به اینکه قبل از اعزام تیم، مبارزه باجوندگان ازطرف سازمان های مختلف و اهالی روستا با روش های مختلف صورت گرفته بود، تعداد جونده بسیار کاهش یافته بود. پیشنهاد می¬شود در چنین رویدادهایی برنامه های منظمی و در لوای رهبری یکسازمان صورت پذیرد تا درکمترین زمان،بهترین بازدهی حاصل شود.
دسترسی به اصل مقاله
|